Meerderjarig en toch toestemming nodig om te trouwen

[Wim]

In 1873 vraagt Pieternella Hillebrand bij de kantonrechter te Zierikzee een akte 'van niet verschijnen' aan. Haar vader vertikt het, ook nadat de kantonrechter een deurwaarder op hem af heeft gestuurd om hem te sommeren te verschijnen, om te komen en zijn toestemming voor het voorgenomen huwelijk van Pieternella te geven. Door deze akte van niet verschijnen was het mogelijk voor Pieternella toch te trouwen, ondanks dat ze 'meerderjarig was maar de leeftijd van 30 jaar nog niet had bereikt'.

Weet iemand wat het verhaal is achter het meerderjarig zijn en toch ouderlijke toestemming nodig hebben voor een huwelijk tot de leeftijd van 30 jaar.

Met vriendelijke groeten,

Wim

[Gast Kèren]

Inderdaad, Wim was het nog nodig om toestemming te krijgen tot het dertigste jaar.

Het was zelfs nog zo, in het begin van de 20e eeuw, dat het nog 25 jaar was, of zelfs 27 jaar.

Het had niet echt met de meerderjarigheid te maken, wel geloof ik zat er verschil tussen bruidegom en bruid wat betreft leeftijdsgrens.

Groeten.

[Gast Masje II]

Hallo Wim

Men was niet verplicht "te verschijnen".

Er kan altijd wel een reden zijn om niet te (kunnen) komen.

Via een notariële akte kon men ook toestemming geven tot het huwelijk.

Maar men moest altijd toestemming krijgen van de ouder(s), in welke vorm dan ook.

Alleen vraag ik me nu af als beiden ouders zijn overleden en je bent nog "minderjarig".

Zou dan de voogd(en), in de 19de en 20ste eeuw, toestemming moeten geven?

mvg, Masje II

[Wim]

Hallo Keren en Masje II,

Hartelijk dank voor jullie reacties. Wat betreft Masje II zijn opmerking over een minderjarige die gaat trouwen en waarvan de ouders overleden zijn. Ik ben pas een dergelijke situatie tegen gekomen waarbij de man 21 jaar was, dus eigenlijk al meerderjarig in die zin en zijn twee veel oudere broers toestemming gaven voor het huwelijk in 1843 als zijnde de voogd en toeziend voogd.

Met vriendelijke groet,

Wim

[Gast limburger]

In mijn genealogische gegevens zit een echtpaar waarvan de bruidegom in 1939 op dertigjarige leeftijd trouwde. De reden: zij was van mindere stand, de dochter van de kastelein van het dorpscafé! Volgens mijn 88-jarige vader is de leeftijdsgrens voor meerderjarigheid ergens in de oorlog of direct daarna van 30 naar 25 gegaan.

Met vriendelijke groet,

Limburger

[Wim]

Hartelijk dank voor de aanvulling Limburger. Het is kennelijk toch geen vaste regel overal en in elke tijd, wanneer de term 'meerderjarig' nog wel en niet meer op zijn plaats is. In mijn start topic staat in de akte vermeld dat deze dochter 21 jaar en meerderjarig was, maar tot haar 30e jaar toestemming nodig had om te trouwen. Hier zit dus toch nog een verschil in perceptie in.

Met vriendelijke groet,

Wim

[Gast limburger]

Ik wist dat ik zoiets dergelijks ook ergens in mijn gegevens had en ik heb het nu teruggevonden.

Johannes Jacob Heijgen 1824-1868 trouwde eerste huwelijk met Helena Pieternella Piekar te Den Haag 05-11-1851 de scheiding was uitgesproken te Den Haag 24 -05-1867

Johannes hertrouwt te Den Haag 13-11-1867 met Johanna van Wissen (hij is dan 44 en zij 24) De acte is nr 722  Ook bij deze bruid is sprake van een meerderjarige dochter die toestemming moest hebben van haar vader om het huwelijk aan te gaan. Dus meerderjarig zijn en toch voor je huwelijk nog toestemming moeten vragen, zo zit het dus in elkaar. Deze vader verscheen niet voor de kantonrechter (zijn dochter trouwde tenslotte met een bijna twee keer zo oude man en nog gescheiden ook!!)

Bij de overlegde papieren zit ook een Proces verbaal van den kantonregter ter alhier van den elfden October dezes jaars, houdende dat de bruid, die de ouderlijke toestemming tot dit huwelijk niet had bekomen, ten gemelden dag voor den gezegden Kantonregter is verschenen, en dat haar vader, ofschoon behoorlijk geroepen, niet is gecompareerd.

De vader is niet verschenen en het huwelijk gaat toch door!

Even nog iets anders: na wat gegoogled te hebben ben ik er achter dat je sinds 1901 op je 23-ste een eigen zaak kon beginnen, dus meerderjarig was. Zou zo iemand, met een eigen zaak nu ook aan zijn ouders toestemming moeten vragen als hij wilde trouwen voor zijn dertigste? Ik krijg nu de neiging te denken van wel.

Met vriendelijke groet,

Limburger