Inventarisatie van personen die melding maakten van de overledene. Zinvol? J/N

[a.vdzee]

Ik ben van plan om een inventarisatie te maken van de personen die melding deden van de overleden personen. Met als doel om meer inzicht te krijgen met welke personen de overledene omging. Tenminste mijn gedachtegang is dat degenen die melding deden ook bekende waren van de overledenen, of is dit een verkeerde gedachtegang?

[henk elsinga]

Dag  A. van der Zee,

Voor een goed begrip is het handig dat je ons vertelt wat de gedachte omvang is van jouw plan tot inventarisatie. I
Gaat het alleen om je eigen familie, of gaat het om een heel dorp, een streek, een provincie of een heel land ?
Om welk tijdvak gaat het, om de 19e en 20e eeuw, of betreft het de tijd voor de burgerlijke stand, dus voor 1811 ?

Zoals je wellicht weet was het voor de invoering van de Burgerlijke Stand in sommige streken de gewoonte,
dat de buren (de 'noabers') de aangifte van overlijden deden. Zij zorgden ook dat het lijk van een overledene
werd gewassen, gekleed en gekist en brachten de dode naar de kerk en / of de begraafplaats.
In andere streken was het noodzakelijk, dat een familielid aangifte deed bij de Gaarder. Na betaling van de
verschuldigde belasting 'op het begraven', kreeg men dan toestemming om de dode te (doen) begraven. 
Na 1811 was er de Code Napoleon, een vorm van Nationale wetgeving, waarin de procedures, verplichtingen  
en taken na overlijden waren vastgelegd.

Onze huidige wetgeving is  afgeleid van de Code Napoleon. In het Burgerlijk Wetboek is bepaald dat de aangifte van
overlijden kan worden gedaan door eenieder die uit eigen kennis wetenschap heeft van het overlijden van een persoon.
Dit is meestal een naaste familielid van de overledene, maar bij gebrek daaraan een goede bekende, een veldwachter,
politieman, een gestichtswachter, een bewaker, een verpleger, een zaalopziener van een Gasthuis, een groefbidder, een
aanzegger, een priorin, een abt, een koster, diaken of ouderling, een ambtenaar van de gemeente, een scheepsofficier,
een collega van het gilde, een bestuurslid van een vereniging, of vakbond, etc, etc. 

De aangifte van overlijden werd in de 20e eeuw steeds vaker gedelegeerd aan de begrafenisondernemer. Dit is zo'n
ingesleten gewoonte geworden, dat de ambtenaar van de burgerlijke stand in de gemeente Hoogeveen in 1984
weigerde om mijn aangifte te accepteren van het overlijden van mijn eigen moeder, Hij wenste dat de begrafenis-
ondernemer de aangifte deed, want zo deden ze dat in zijn gemeente, want die had ook nog de informatie voor het CBS.
Na een halfuur bekvechten aan het loket, was hij uiteindelijk bereid om, op mijn uitdrukkelijke wens, zijn chef er bij te
halen. Deze bezat gelukkig de benodigde wetskennis , zodat ik in het gelijk werd gesteld en de aangifte doorgang kon
vinden. 

De aangevers kunnen dus familie zijn, of personen waarmee de overledene omging, maar dat is lang niet altijd zo.
Als je jouw plan tot inventarisatie wat nader kunt toelichten, dan heb je meer kans op een goed advies.

Met vriendelijke groet,
Henk Elsinga

  
 
    

Edited November 15, 2019 by henk elsinga
aanvulling

[a.vdzee]

Bedankt voor je uitgebreide antwoord het geeft gelijk al veel informatie. Het gaat voornamelijk om mijn eigen familie en speelt vooral in de regio zuid-west Friesland, Sneek en Leeuwarden tussen 1811 en 1900.

[henk elsinga]

Dag  A. van der Zee,

Ik heb gezien dat je vraag intussen al is beantwoord en opgelost via een andere website.
Nog veel succes gewenst met je inventarisatie.

Henk Elsinga

Please login or register to see this link.

 

Edited November 17, 2019 by henk elsinga
aangevuld

[a.vdzee]

Klopt, echter ben ik nog wel nieuwsgierig wat de gewoonte was van aanmelden in de door mij genoemde regio en tijdspanne. Dit zou mij nog erg kunnen helpen.

[sadminF]

a.vdzee, er zijn door de tijd heen allerlei gewoonten ontstaan. De laatste anderhalve eeuw (bij benadering) waren het begrafenis medewerkers. 
Daarvoor familie en/of bekenden. In de meeste akten zal er bijstaan wat de aangever’s relatie is met de overledene. Die kan je inventariseren. 
Zelf doe ik dat in mijn genealogie software in de notitie. Met ook leeftijd en beroep als dat wordt genoemd. 
Dat lijkt me een betere manier dan een echte inventarisatie doen, maar dat is geheel persoonlijk natuurlijk. 
Iig succes!!

 

Met een genealogische groet, sadminF - beheerder. 

 

 

PS overigens is het een gewoonte om aan te geven dat een zelfde vraag ook op een ander forum wordt gesteld. Dat is prettiger voor de behulpzame leden, zodat kunnen lezen wat al beantwoord is. Maar ook om irritaties te voorkomen, vooral als er veel zoekwerk nodig is. Gewoon in beide fora een link plaatsen dus.